Τα περισσότερα σύμβολα γάμου, τα έχουμε πια συνηθίσει τόσο που αν κάποιος μας ρωτήσει τι σημαίνει που ο γαμπρός και η νύφη στέκονται δίπλα – δίπλα στην εκκλησία, μάλλον θα κοιτάμε στο… ταβάνι μην ξέροντας τι πρέπει να απαντήσουμε.
Γιατί στο γάμο πρέπει να φοράμε λευκό νυφικό, να κρατάμε οπωσδήποτε ανθοδέσμη και να πίνουμε από το ίδιο ποτήρι γλυκό κόκκινο κρασί; Ας πάρουμε, τα πράγματα από την αρχή. Καθετί στο γάμο έχει την δική του ερμηνεία η οποία απ ότι καταλαβαίνουμε αλλάζει με το πέρασμα του χρόνου. Πάντως, σύμβολα γάμου δεν είναι μόνον τα στερεότυπα, αυτά που ξέρουμε οι πολλοί. Σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας αλλά και σε άλλες χώρες του κόσμου, η λίστα με τα σύμβολα γάμου περιλαμβάνει ακόμα και φουντούκια!
Ας δούμε την σημασία κάπoιων συμβόλων:
«Γλυκό κρασί»: Ο γαμπρός και η νύφη πίνουν γλυκό κρασί στην εκκλησία, από το ίδιο ποτήρι. Αυτό συμβολίζει την κοινότητα όλων των στιγμών της ζωής. Ότι δηλαδή, από εδώ και πέρα όλα θα τα δοκιμάζουν μαζί, χαρές και λύπες.
«Εννέα βελόνια»: Τα έχει στην τσέπη του ο γαμπρός για να αποφύγει την γλωσσοφαγιά (Καραγκούνικος Γάμος).
«Κέρμα»: Το δαγκώνει ο γαμπρός στην εκκλησία για να είναι σιδεροκέφαλος (Καραγκούνικος Γάμος).
«Λευκό νυφικό»: Σύμβολο αγνότητας. Το λευκό δεν φοριόταν από πάντα στους γάμους. Καθιερώθηκε στη Βικτοριανή εποχή.
«Μεταμφίεση»: Στην Τσετσενία, ένας από τους καλεσμένους του γάμου υποχρεώνεται να μεταμφιεστεί σε δαίμονα ώστε να προστατεύσει την νύφη από τα κακά πνεύματα.
«Παστέλι»: Προσφέρεται στην νύφη μετά την τελετή του γάμου για να είναι… γόνιμη. Κρατάει από την αρχαιότητα και τα βυζαντινά χρόνια. Οι αρχαίοι το έλεγαν «σήσαμου». Το μέλι και το σουσάμι της γονιμότητας.
«Μεταξωτές κλωστές»: Τις φοράει η μητέρα του γαμπρού στην εκκλησία για να είναι σεξουαλικά ακμαίος (Καραγκούνικος Γάμος).
«Μπουκέτο»: Αυτό το «σύμβολο» μας έρχεται από την Αρχαία Ρώμη. Οι νύφες τότε κρατούσαν μπουκέτα από επιλεγμένα βότανα με διάφορους συμβολισμούς το καθένα.
«Μήλο»: Σύμβολο του έρωτα. Το προτιμούσαν στις αθηναϊκές γαμήλιες τελετές. Το να ρίξει κανείς ένα μήλο προς τη μεριά μιας γυναίκας σήμαινε πρόταση γάμου. Αν το έπιανε εκείνη, τότε αποδεχόταν την πρόταση.
«Μονόπετρο»: Καθιερώθηκε το 1477.
«Μήνας του μέλιτος»: Τον Μεσαίωνα, οι νιόπαντροι περνούσαν ένα μήνα μόνοι τους, απολαμβάνοντας ένα ποτό φτιαγμένο από μέλι. Αυτό διαρκούσε μέχρι το φεγγάρι να βρεθεί στη χάση.
«Πέπλο»: Για να μην είναι εκτεθειμένο στα «κακά μάτια» το πρόσωπο της νύφης.
«Ρόδι»: Το σπάει η νύφη λίγο πριν μπει στο νέο της σπίτι. Σύμβολο γονιμότητας και καλοτυχίας.
«Στέφανα»: Από άνθη πορτοκαλιάς, λεμονιάς ή κλαδιά ελιάς. Συμβολίζουν το πέρασμα σε μια νέα ζωή.
«Φουντούκια»: Προσφέρονται από την οικογένεια του γαμπρού στην οικογένεια της νύφης, λίγη ώρα πριν από την τελετή. Τα φουντούκια έχουν κέλυφος σκληρό και δεν σπάνε εύκολα, έτσι πρέπει να είναι και ο γάμος. Μοιράζονται μέσα σε ένα κεντημένο σακουλάκι που έχει και γλυκά. Θα πρέπει να φυλάγονται όσο κρατάει και ο γάμος (Ινδία).
«Ο γαμπρός και η νύφη στέκονται δίπλα-δίπλα»: Συμβολίζει την ισοτιμία ανάμεσα στα δυο φύλα. Είναι ισάξιοι και ισότιμοι σύζυγοι με τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις. Είναι «σύζυγος», δηλαδή κάτω από τον ίδιο ζυγό. Και τέλος…
«Γιατί ο γαμπρός παίρνει τη νύφη αγκαλιά για να μπουν στο νέο τους σπίτι;» Μα φυσικά για να την προφυλάξει από τα κακά πνεύματα που θέλουν να την αγγίξουν!
«Βέρα»: Ρωμαϊκό έθιμο. Οι Ρωμαίοι τη φορούσαν στο τέταρτο δάχτυλο του αριστερού τους χεριού γιατί από εκεί πίστευαν ότι περνούσε η φλέβα που συνδέεται κατευθείαν με την καρδιά. Στο μέσα μέρος χαράσσεται η ημερομηνία γάμου και το όνομα του ζευγαριού. Άλλη εκδοχή θέλει τους Αιγύπτιους να την φορούν στο τρίτο δάχτυλο γιατί από εκεί περνούσε η φλέβα της καρδιάς.
